Co było na początku? Materia i bezosobowa natura wszechświata, czy też może Rozum – Inteligencja – Umysł? Chrześcijanie razem z wybitnymi myślicielami Starożytności powiedzieli by Logos. Seria NA POCZĄTKU BYŁO SŁOWO… ma pomóc czytelnikowi w odpowiedzi na to pytanie. W tym miejscu jednak jedna uwaga. Staraj się patrzeć drogi czytelniku na całą serię przede wszystkim w sposób całościowy.
1 Na początku było Słowo [Logos], a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.
2 Ono było na początku u Boga.
3 Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.
[Ewangelia według św. Jana – rozdział 1]
Idealizm – stanowisko filozoficzne głoszące tezę o pierwotności czynnika duchowego (myśli, idei, świadomości) wobec materialnej rzeczywistości. Przeciwstawiane materializmowi i naturalizmowi.
Wyróżnia się dwa podstawowe kierunki idealizmu: obiektywny oraz subiektywny. Idealizm obiektywny zakłada, że jedynym obiektywnym bytem rzeczywistym jest idea, która istnieje niezależnie od materii i świadomości ludzkiej. Główni przedstawiciele tego kierunku: Platon (437–347 p.n.e.), Tomasz z Akwinu (ok. 1225–74) i G.W.F. Hegel (1770–1831).
Idealizm subiektywny oparty jest na twierdzeniu, że świat realny jest jedynie wytworem podmiotu poznającego, neguje istnienie obiektywnej rzeczywistości. Reprezentanci: G. Berkeley, D. Hume, H. Bergson.
Logos (gr. λόγος) – według stoików „rozum świata”. Tak jak Heraklit, tak i stoicy uważali, że wszyscy ludzie są częścią rozumu świata, czyli logosu. Uważali, że człowiek to świat w miniaturze, czyli mikrokosmos, będący odbiciem makrokosmosu. Heraklit stwierdza, że „duszy jest logos sam siebie wspierający”. W chrześcijaństwie utożsamiany z Jezusem Chrystusem.
Logos jest słowem wieloznacznym. Może oznaczać „rozum”, lecz także „słowo”, „myśl” i „prawo” (a także „kolekcja”); pochodzi od czasownika λέγω (lego), znaczącego „liczyć” (także „zaliczać” oraz „rozumować”), a także „mówić” i „zbierać”, „łączyć”, „układać”. Stąd u Heraklita ci, którzy słuchają logosu „mają jeden wspólny świat” – są połączeni we wspólnym zrozumieniu. Dochodzą tu do głosu trzy znaczenia terminu „logos” – 1. logosu się słucha, bo jest on słowem, 2. logos obdarza zrozumieniem, gdyż jest rozumem, 3. logos łączy ludzi, bo oznacza „połączenie”.
Sir James Hopwood Jeans (ur. 11 września 1877 w Ormskirk, zm. 16 września 1946 r. w Dorking) – angielski fizyk, astronom i matematyk.
Profesor uniwersytetu w Cambridge, prowadził badania w dziedzinie teorii kinetycznej gazów. Pisał prace teoretyczne na temat budowy wnętrza gwiazd. Stworzył przypływową teorię powstawania układu słonecznego (pod wpływem siły grawitacji obcej gwiazdy). Kilka cytatów tego wybitnego naukowca:
Strumień wiedzy zmierza coraz bardziej w kierunku rzeczywistości nie-mechanicznej; Wszechświat zaczyna wyglądać bardziej jak wielka myśl, niż wielka maszyna. Umysł przestaje dłużej wyglądać jako przypadkowy intruz w świecie materii… powinniśmy raczej sławić go jako stwórcę i zarządcę królestwa materii [The Mysterious Universe (1930), page 137].
W wywiadzie opublikowanym w The Observer (London) Jeans został spytany o to czy wierzy, że życie na tej planecie jest rezultatem jakiegoś przypadku czy też zostało zaplanowane według większego schematu? Uczony odpowiedział:
Przychylam się do teorii idealistycznej, która mówi, że świadomość jest czymś fundamentalnym, i że materialny kosmos pochodzi od niej, a nie odwrotnie… Mówiąc w skrócie wszechświat wydaje mi się być bliższy wielkiej myśli niż wielkiej maszynie. Wydaje mi się również, że każda indywidualna świadomość powinna być porównywana do komórki mózgowej w uniwersalnym umyśle.
[Wszechświat to] skończony obraz, którego wymiarami są: pewna przestrzeń i pewien czas; protony i neutrony są natomiast smugami farby nadającymi kształty czaso-przestrzennemu płótnu. Podróżowanie w czasie wstecz tak daleko jak to możliwe, nie przenosi nas do stworzenia dzieła, lecz do jego krawędzi; stworzenie obrazu leży tak daleko poza nim samym, jak artysta jest poza ramą. Utrzymując taki właśnie pogląd, dyskusje dotyczące stworzenia wszechświata pod względem czasu i przestrzeni, przypominają próby odkrycia artysty i czynność malowania poprzez zbliżanie się do ramy. To zbliża nas bardzo do tych filozoficznych systemów, które postrzegają Wszechświat jako myśl w umyśle Boga, i w ten sposób dowodząc daremności dowodzenia, że to materia jest stwórcza, [a nie umysł] [The Universe Around Us, page 317].
Sir James Jeans żył w pierwszej połowie XX wieku i nie mógł jeszcze wiedzieć do jakich odkryć dojdzie nauka badając strukturę wszechświata w skali makro. Teraz jednak wiemy, że jak spojrzymy na kosmos z najdalszej perspektywy, to zobaczymy sieć, która to w sposób niezwykły przypomina ludzki układ nerwowy z jego komórkami mózgowymi i połączeniami. Przypadek?
PS Wpis jest trochę dziwny, wiec można go traktować z przymrożeniem oka… albo obu:)
PSII Ze względu na moją znajomość angielskiego, która to niestety jest daleka od bardzo dobrej, wypowiedzi Sir Jamesa Jeansa po ang można znaleźć tutaj.
ZOBACZ–>http://www.huffingtonpost.co.uk/2012/11/27/physicists-universe-giant-brain_n_2196346.html
Znani chrześcijanie 