CO NAUKA ZAWDZIĘCZA JEZUITOM (TOWARZYSTWO JEZUSOWE)
Duża ilość członków zakonu łączyła religie z pracą naukową. Niektórzy z nich, mieli wkład w rozwój nauki. Wyróżniali się miedzy innymi w takich dziedzinach jak astronomia, matematyka i sejsmologia, którą czasem nazywano „jezuicka nauka”. Wiele osób z zakonu takich jak Maksymilian Hell, Johann Schreck, Gyula Fenyi, Albert Crutz, Jacques de Billy, Orazio Grassi, Christoph Clavius, Giovanni Battista Zupi czy Franz de Paula Triesnecker byli astronomami, którzy przyczynili się rozwoju wiedzy na temat kosmosu. Byli odkrywcami takich zjawisk jak zaćmienie, okultacje, obieg planet wokół słońca, wpływ księżyca na zjawisko pływów, atmosferę Jowisza czy plam na słońcu. Międzynarodowa Unia Astronomiczna nazwała od ich imion kilka kraterów i rowów na księżycu za uznanie ich osiągnięć.
Zakon ma również zasługi w rozwoju Fizyki, przez historyków są opisywani jako Ci którzy „wnieśli największy wkład w rozwój fizyki eksperymentalnej w XVII wieku”.[1] Jezuici przyczynili się do rozpowszechnienia zegarów wahadłowych, barometrów, teleskopów zwierciadlanych i mikroskopów, co stwierdził Jonathan Wright. Mają oni również wkład w rozwój wiedzy o magnetyzmie i optyce, elektryczności i biologii. Jednym z najwszechstronniejszych uczonych wszech czasów był Athanasius Kircher, a Ruder Josip Baskovic – prekursorem geometrii nieeuklidesowej i teorii względności.
Pod koniec XVIII wieku prowadzili siedemset szkół średnich i wyższych na pięciu kontynentach oraz kształcili około 20% Europejczyków odbierających klasyczną edukację.[2]
Działający na dalekim wschodzie i w Ameryce łacińskiej jezuiccy misjonarze nie ograniczali się do posługi religijnej. Członkowie Towarzystwa, tacy jak na przykład Lorenzo Hervás y Panduro, Jean-François Gerbillon, Claude de Visdelou, Sabatino de Ursis, Diego de Pantoja, Joachim Bouvet, Jean Joseph Marie Amiot czy José de Acosta dogłębnie badali przyrodę, geografie, kulturę i historie krajów w których mieszkali. Bardzo ważnym było to, że rozpowszechniali tą wiedzę w gronie elit europejskich. Dzielili się również osiągnięciami Europy w krajach misyjnych, przyczyniając się do ich rozwoju. Najbardziej doceniali ich władcy Chin, którzy chętnie powierzali im funkcje na dworze. (mandaryn Johann Adam Schall von Bell).
Patricia Buckley Ebrey podaje iż Jezuici w Chinach, byli uważani za specjalistów w dziedzinie astronomii, kalendarza, matematyki, geografii i hydrauliki.[3]
———————————
[1] Lindberg David C., Numbers Ronald Leslie, God and nature. Historical essays on the encounter between Christianity and science, Berkeley, California: University of California Press, 1986.
[2] Chris Lowney, Heroiczne przywództwo. Tajemnice sukcesu firmy istniejącej ponad 450 lat, Wydawnictwo WAM.
[3] Buckley Ebrey Patricia, The Cambridge Illustrated History of China, Cambridge, New York and Melbourne: Cambridge University Press, 1996.
LISTA JEZUITÓW-NAUKOWCÓW–> http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Jesuit_scientists
ZOBACZ–>https://znanichrzescijanie.wordpress.com/2015/01/22/kosciol-katolicki-hamowal-rozwoj-nauki/
Znani chrześcijanie 