Sir William Mitchell Ramsay
Seria „ARGUMENTY ZA WIARĄ” ma na celu pokazanie, że chrześcijaństwo i ogólnie wiara w Boga nie jest czymś co wymaga całkowitego wyłączenia myślenia. Cykl ten może nie da niezbitego 100% dowodu na istnienie Boga (nie taki jest jego cel), lecz powinien sprawić, aby przynajmniej niektóre osoby niewierzące zmieniły swoją postawę z bezmyślnego wyśmiewania chrześcijaństwa w założenie, że „być może coś w tym jest”. Z kolei osoby już wierzące być może wzmocnią swoją wiarę po kolejnych wpisach z tej serii.
SIR WILLIAM MITCHELL RAMSAY – wybitny archeolog i historyk specjalizujący się w Azji Mniejszej; był pierwszym profesorem Archeologii Klasycznej na Oxfordzie; wykształcenie zdobył min. na Szkole Tybindzkiej, znanej z podważania historyczności NT.
Pewien nieprzyjazny krytyk nazwał kiedyś Dzieje Apostolskie „zbiorem najgorszego rodzaju błędów”. Jednym z ludzi, którzy w największym stopniu przyczynili się do obalenia (przypadkowo) takich nieprzychylnych opinii, był brytyjski uczony, Sir William Mitchell Ramsay. Ramsay rozpoczął swoje poszukiwania jako przekonany i wyposażony w mocne argumenty sceptyk. Postanowił osobiście udać się do Azji Mniejszej i odbyć podróż śladami Pawła, dzięki czemu miał nadzieję niezbicie ustalić wszystkie błędy zawarte w historycznych sprawozdaniach Nowego Testamentu. Ku swemu zdumieniu, Ramsay odkrył, że Łukasz niezmiennie pisał prawdę. Im ściślej prowadził swe badania, tym więcej gromadził dowodów, tak iż wreszcie porzucił swój sceptycyzm i po niemal pięćdziesięciu latach starannej pracy opublikował swoje osobiste przekonania. Oto fragmenty jego dzieł:
„Narracja [dotycząca pobytu Pawła w Atenach – Dz. rozdz. 17] nigdy się nie myli, pomimo znaczącej szczegółowości” [St. Paul the Traveller and Roman Citizen, s. 238].
„Utrzymuję, iż sprawozdania historyczne Łukasza nie mają sobie równych w swej wiarygodności. (…) Możecie poddać słowa Łukasza największym próbom, a one ostoją się nawet pod najsilniejszym naciskiem” [Luke the Physician, s. 177.179].
Trzy kolejne cytaty pochodzą natomiast z książki „The Bearing Of Recent Discovery On The Trustworthiness Of The New Testament”:
„Dalsze badania ukazują że<książka [Dzieje] może znieść najdokładniejszą kontrolę faktów z zakresu świata Morza Egejskiego, i że została napisana z takim przemyśleniem, umiejętnością, sztuką i percepcją prawdy, że może być modelem opracowań historycznych” (s.85)
„Wyruszyłem, aby szukać prawdy na granicy Grecji i Azji Mniejszej i znalazłem ją tam [w Dziejach]. Można badać pracę Łukasza z większym rygorem niż jakiekolwiek inne dzieła historyczne, a ostanie się ona najostrzejszej kontroli i najdokładniejszemu badaniu” (s.89)
„Łukasz jest pierwszorzędnym historykiem (…) jako autor powinien być umieszczony wśród najwybitniejszych historyków” (s.222)
Cytat (ang) mówiący o podejściu jakie na początku miał Ramsay do NT:
„I may fairly claim to have entered on this investigation without any prejudice in favour of the conclusion which I shall now attempt to justify to the reader [i.e., the reliability of the book of Acts]. On the contrary, I began with a mind unfavourable to it, for the ingenuity and apparent completeness of the Tübingen theory had at one time quite convinced me. It did not lie then in my line of life to investigate the subject minutely; but more recently I found myself often brought in contact with the book of Acts as an authority for the topography, antiquities, and society of Asia Minor. It was gradually borne in upon me that in various details the narrative showed marvellous truth. In fact, beginning with the fixed idea that the work was essentially a second-century composition, and never relying on its evidence as trustworthy for first-century conditions, I gradually came to find it a useful ally in some obscure and difficult investigations.” [Ramsay, St. Paul the Traveller and the Roman Citizen, 1904, Putnam and Sons, p.8.]
A.N. SHERWIN-WHITE – uczony, specjalizujący się w historii starożytnej, wykładający na Oxfordzie, członek British Academy; Prezydent The Roman Society – najważniejsza organizacja brytyjska zajmująca się badaniami związanymi ze starożytnym Rzymem.
Kolejnym naukowym świadectwem zdumiewającej historycznej dokładności Dziejów Apostolskich jest książka A. N. Sherwina-White’a, zatytułowana „Roman Society and Roman Law in the New Testament” (1963). White był jednym z największych brytyjskich specjalistów w dziedzinie historii i prawa rzymskiego, a w swojej książce z pełnym uznaniem wyraża się o Dziejach Apostolskich:
„W Filippi, kiedy Paweł zostaje po raz pierwszy przyprowadzony przed rzymski trybunał, Dzieje Apostolskie opisują tę scenę z wyjątkową dokładnością” (s. 101).
„W tej części Dziejów Apostolskich, opisującej przygody Pawła w Azji Mniejszej i Grecji, stale towarzyszy nam świadomość uwarunkowań hellenistycznych i rzymskich. Historyczne tło jest ukazane bardzo realistycznie. Jeśli chodzi o szczegóły dotyczące czasu i miejsc, są one podane bez zarzutu” (s. 120).
„Historyczna wiarygodność Dziejów Apostolskich jest zdumiewająca. (…) Wszelkie próby odrzucenia historycznej poprawności tej księgi, nawet w najdrobniejszych szczegółach, muszą wydawać się absurdalne. Rzymscy historycy przez długi czas uważali ją za bezbłędną” (s. 189).
Wielu innych uczonych, podobnie jak Ramsay i Sherwin–White, pod wpływem dowodów zostało przekonanych do zajęcia takiego stanowiska. Dzięki takim ludziom nasza wiedza na temat czasów biblijnych pogłębiła się i poszerzyła w ciągu minionych dwóch stuleci.
Na koniec zaznaczyć trzeba jedną bardzo ważną rzecz: niezależnie od tego czy autorem Dziejów jest św. Łukasz czy ktoś inny (jak twierdzą nieliczni), faktem jest, że autor Dziejów Apostolskich jest jednocześnie autorem Ewangelii św. Łukasza. Jeżeli jest on tak dokładny w tym, co opisuje w Dziejach, to czy nie powinniśmy patrzeć z dużo większym zaufaniem na to wszystko, co zostało napisane w Ewangelii św. Łukasza? F.F. Bruce – biblista z University of Manchester:
„Wszystkie dowody, świadczące o precyzji Łukaszowego opisu, nie są przypadkowe. Człowiek, którego dokładność da się wykazać w tym co jesteśmy w stanie sprawdzić, będzie zapewne dokładny nawet wówczas, gdy sprawdzenie tego nie będzie możliwe. Dokładność to nawyk umysłu, a wiemy na podstawie szczęśliwych (czy nieszczęśliwych) doświadczeń, że są ludzie z przyzwyczajenia dokładni, tak samo jak są i tacy, po których możemy z całą pewnością spodziewać się niedbałości”. [Wiarygodność Pism NT, s.116]
ZOBACZ –> http://historicalapologetics.org/the-old-man-and-the-sea/
A TAKŻE –> http://truthbomb.blogspot.com/2012/01/84-confirmed-facts-in-last-16-chapters.html
Znani chrześcijanie 